BRODAWKI PODESZWOWE
OBJAWY
♦ Małe brodawkowate zmiany na podeszwowej powierzchni stóp o średnicy od 6 mm do nawet 5 cm, czasami z czarnymi plamkami na powierzchni.
♦ Pojawiające się na ich powierzchni po urazie lub zadrapaniu mikroskopijne plamki krwi,
♦ Ból spowodowany uciśnięciem brodawki w czasie stania lub chodzenia.
ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA, JEŚLI:
♦ Po leczeniu zmiana skórna zaczyna boleć, staje się zaczerwieniona, gorąca i napięta; mogą to być objawy zakażenia.
♦ Nie wiesz na pewno, czy zmiany występujące na stopach są rzeczywiście brodawkami; mogą to być innego typu zmiany skórne, takie Jak choćby odciski, nagniotki czy znamiona. Część z tych zmian jest łagodna, jednak niektóre mogą złośliwiec.
Brodawkami (brodawczakami) podeszwowej powierzchni stóp określa się powstające w tej okolicy rogowe wyrosła skórne. W czasie stania lub chodzenia ucisk na brodawki powoduje czasami nawet silny ból, mogący promieniować na całą stopę. Jak wszystkie brodawki, tak i te są łagodnymi guzkami skórnymi, mogącymi pojawiać się i znikać bez przyczyny oraz niezależnie od leczenia. Zwykle sprawiają na tyle silne dolegliwości bólowe, że nie można ich pozostawić samym sobie. Brodawki podeszwowe rosnące jedna obok drugiej nazywane są brodawkami mozaikowymi.
PRZYCZYNY
Brodawki spowodowane są rozwijającym się w skórze zakażeniem wirusowym. Wrotami zakażenia są mikrourazy naskórka, przez które wirus dostaje się do komórek skóry. Nawet w wiele miesięcy po zakażeniu na skórze nie stwierdza się zmian. Tak jak w każdym przypadku zakażenia wirusowego, brodawki są również zakaźne, a powszechnie można się nimi zarazić w miejscach publicznych – na basenach lub w łaźniach. Epidemiczne rozprzestrzenianie się brodawek podeszwowych zdarza się z reguły u sportowców; lokalne epidemie występują także w zbiorowiskach ludzi ćwiczących lub pracujących boso. Ze względu na narastającą z czasem odporność brodawki są znacznie częstsze u dzieci niż u dorosłych.
LECZENIE
Wybór sposobu leczenia czasami może zależeć od tego, czy jesteśmy skłonni znosić ból towarzyszący niektórym metodom terapii. Sposoby medycyny ludowej często zawodzą, a liczne metody terapii konwencjonalnej nie zawsze i nie we wszystkich przypadkach są jednakowo skuteczne. Metody naturalne nie działają natychmiast, zmierzają do powolnego prowokowania remisji. W żadnym przypadku nie wolno samemu próbować wycinać brodawek.
MEDYCYNA KONWENCJONALNA
Lekarze z reguły rozpoczynają od nieinwazyjnej metody polegającej na próbie złuszczenia zrogowaciałej skóry brodawki. W tym celu stosuje się plastry z pochodnymi kwasu salicylowego lub lakiery (takie jak do paznokci) ze środkami złuszczającymi i cytostatycznymi. Na wyniki leczenia trzeba czekać kilka tygodni. W przypadku rozległych, nawracających i sprawiających znaczne dolegliwości zmian stosuje się wymrażanie ciekłym azotem, przyżeganie substancjami chemicznymi lub wyły-żeczkowanie brodawki, czyli chirurgiczne usunięcie.
METODY NATURALNE
W kuracjach naturalnych kładzie się nacisk na właściwe odżywianie, gdyż zdrowa dieta nie tylko wzmocni odporność, ale pomoże organizmowi zwalczać wirusy. Różne substancje można stosować bezpośrednio na brodawkę, co przyspiesza jej ustąpienie.
AROMATERAPIA
Dwie krople olejku cytrynowego w 10 kroplach octu jabłkowego to skuteczny lek usuwający brodawki podeszwowe. Należy stosować codziennie i osłaniać brodawkę za dnia plastrem, ale odsłaniać na noc. Można też umieszczać codziennie na brodawce kroplę olejku z drzewa herbacianego i zalepiać plastrem. Kurację należy kontynuować, dopóki brodawka nie ustąpi; czasem trwa to parę tygodni.
Można spróbować wzmocnić układ immunologiczny, wmasowując w nogi, długimi pociągnięciami od kostek ku udom, olejki eteryczne z rozmarynu (Rosmarinus officinalis), geranium (Pelargonium ocloratissimum) albo jałowca (Juniperus communis), albo mieszankę dwóch z nich.
ODŻYWIANIE, WITAMINY I MINERAŁY
Nieprawidłowa dieta może być czynnikiem przyczyniającym się do uporczywego utrzymywania się brodawek albo ich nawrotów. Produkty bogate w witaminę A – jajka, ryby zimnowodne, cebula, czosnek oraz ciemnozielone i żółte warzywa, takie jak brokuły, kapusta, brukselka, dynia i marchew – pomogą zachować odporność, podobnie jogurt i inne fermentowane produkty mleczne. Można też zapytać dietetyka, czy korzystne byłoby stosowanie preparatów witamin A, B complex, C i E, L-cysteiny oraz cynku.
TERAPIE ZIOŁOWE
Do usunięcia brodawek zaleca się różne środki ziołowe. Bez względu na to, który z nich się stosuje, należy dla ochrony posmarować skórę wokół brodawki wazeliną i przykryć leczoną brodawkę czystym bandażem. Zabieg powtarza się codziennie, dopóki brodawki nie ustąpią.
♦ Rano i wieczorem smarować brodawkę sokiem z łodygi mniszka lekarskiego (Taraxacum ofticinale).
♦ 2 razy dziennie umieszczać na brodawce ząbek surowego czosnku {Allium sativum) albo zakroplić ją 1-2 kroplami olejku czosnkowego.
♦ Smarować brodawkę 2 razy dziennie kilkoma kroplami olejku albo nalewki z żywotnika (Thuja occiclentalis).
DOMOWE SPOSOBY LECZENIA
♦ W leczeniu brodawek wykorzystuje się dostępne bez recepty środki zawierające kwas salicylowy, który najlepiej wchłania się do zrogowa-ciałych komórek naskórka zaraz po gorącej kąpieli lub moczeniu stóp w gorącej wodzie. Zdrową skórę wokół smarowanej lekiem zmiany należy smarować wazeliną.
♦ Na noc można nakładać bezpośrednio na brodawkę pastę powstałą ze zmieszania oleju rycynowego oraz proszku do pieczenia. Całość nakrywa się opatrunkiem z bandażem, a leczenie prowadzi się aż do ustąpienia zmiany.
♦ Działanie przeciwbrodawkowate mają także białe włókna z wewnętrznej powierzchni skórki banana, zwłaszcza niedojrzałego – jeszcze zielonego. Przykleja się je na chore miejsce plastrem na całą noc, aż do zniknięcia brodawki.
♦ W brodawkę można też wcierać 2 razy dziennie witaminę E lub raz, na noc, witaminę A. Najlepiej rozgnieść w palcach kapsułkę i zawartością posmarować zmianę skórną, na którą następnie nakłada się suchy kompres z bandażem. Leczenie prowadzi się aż do skutku.
♦ Aby pozbyć się bólu w czasie chodzenia, należy stosować gąbkowe wkładki do butów lub z wkładek wycinać małą podkładkę pod chore miejsce.
ZAPOBIEGANIE
Jedyną metodą zapobiegania chorobie jest unikanie możliwości zakażenia, czyli noszenie w publicznych miejscach obuwia – plastikowych klapek na basenie, butów sportowych w salach gimnastycznych. Po powrocie do domu należy zawsze dokładnie umyć stopy, używając środka odkażającego, co zapobiega wtargnięciu wirusów do komórek naskórka.