OBJAWY
U mężczyzn:
♦ Białożółta wydzielina ropna wypływająca z cewki moczowej.
♦ Objawy dyzuryczne, czyli ból lub pieczenie w czasie mikcji, częste oddawanie moczu, parcie na pęcherz moczowy.
♦ Zaczerwienienie ujścia cewki moczowej.
U kobiet:
♦ Przebieg zakażenia jest bezobjawowy; czasami może pojawić się uczucie dyskomfortu w dole brzucha, mylnie rozpoznawane jako objaw zapalenia pochwy lub bóle okołomiesiączkowe.
ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA, JEŚLI:
♦ Zauważysz u siebie lub u partnera co najmniej jeden z opisanych powyżej objawów; utrzymujące się zakażenie chlamydiami może prowadzić do niepłodności, zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, i dlatego wymaga natychmiastowego leczenia.
♦ Jesteś kobietą i nagle pojawiła się u ciebie wysoka gorączka z objawami rozbicia podobnymi do tych, jakie występują w grypie, wraz z dreszczami, bólem pleców, utratą masy ciała oraz biegunką, zwłaszcza jeśli towarzyszą im silny ból podbrzusza, plamienie lub krwawienie po stosunku, a dodatkowo -nasilone wymioty lub nawracające silne bóle okolicy lędźwiowej. Objawy takie mogą świadczyć o rozwijającym się zapaleniu przydatków – powikłaniu zakażenia chlamydiami u kobiet, grożącym w przyszłości niepłodnością.
Zakażenie chlamydiami stanowi jedną z najczęstszych postaci chorób przenoszonych drogą płciową. Epidemiolodzy uważają, że występuje tak często jak rzeżączka, 6 razy częściej niż opryszczka narządów płciowych (opryszczka warg sromowych i prącia), a 30 razy częściej niż kiła.
Pomyślną informacją dotyczącą tego rodzaju zakażenia jest fakt ogromnej wrażliwości drobnoustroju na antybiotyki. Natomiast niepokoi to, że ze względu na bezobjawowy przebieg chlamydiazy ponad 80% kobiet nie wie o tym, że są zarażone. Często pierwszą manifestacją choroby jest wystąpienie poważnego powikłania zakażenia -zapalenia przydatków. W jego konsekwencji może dojść do niepłodności. U mężczyzn zakażenie chlamydiami może spowodować zapalenie najądrza -także mogące prowadzić do niepłodności.
Każda aktywna seksualnie kobieta niepozostająca w związku monogamicznym powinna raz w roku poddawać się testowi wykrywającemu nosicielstwo chlamydii. Jest to ważne zwłaszcza wtedy, gdy planuje zajście w ciążę lub jest już w ciąży. Zakażenie chlamydiami zwiększa bowiem ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej lub przedwczesnego porodu. Poza tym noworodki zakażone w czasie porodu przez zainfekowane wcześniej matki często zapadają na chlamydiowe zapalenie płuc lub zapalenie spojówek.
PRZYCZYNY
Zakażenie chlamydiami najczęściej jest spowodowane przez szczep Chlamydia trachomatis, mikroorganizm będący na pograniczu świata bakterii i wirusów, o cechach charakterystycznych dla obu tych grup drobnoustrojów. Zakażenie przenosi się w czasie stosunku płciowego, pochwowego lub analnego, a w razie przedostania się wydzielin na spojówkę oka może dojść także do jej zakażenia. Powstaje wtedy zapalenie spojówek.
DIAGNOSTYKA I BADANIA
W przypadku podejrzenia zakażenia chlamydiami lekarz wykonuje testy, badając wydzielinę z cewki moczowej (u mężczyzn) lub pochwy (u kobiet). Zakażenie można także wykryć serologicznie, pobierając do badania krew i poszukując w niej przeciwciał przeciwko Chlamyclia trachomatis.
LECZENIE
W przypadkach niepowikłanego zakażenia chlamydiami współczynnik wyleczeń jest bliski 95%. Kobiety powinny być badane na obecność chlamydii przynajmniej raz do roku, gdyż nie są świadome nosicielstwa drobnoustrojów. O chorobie dowiadują się najczęściej dopiero wtedy, gdy wystąpią powikłania, np. zapalenie przydatków. Należy pamiętać, że leczenie mężczyzny nie przyniesie skutku bez równoczesnego leczenia jego partnerki.
MEDYCYNA KONWENCJONALNA
Gdy lekarz stwierdza u pacjentki zakażenie chlamydiami, przepisuje antybiotyk. Najczęściej podaje się pochodne tetracyklin, zwłaszcza doksycyklinę oraz erytromycynę, lub sulfonamidy, np. sulfame-toksazol. W przypadku zapalenia przydatków leczenie musi być bardziej intensywne. Podaje się ponownie doksycyklinę, jednak dłużej i w większych dawkach, oraz cefoksytynę i syntetyczne pochodne penicyliny.
METODY NATURALNE
Nie należy próbować leczyć chlamydii samemu. Niezbędne są przepisane przez lekarza antybiotyki, jednakże kilka środków naturalnych może pomóc zredukować objawy i przyspieszyć gojenie.
ODŻYWIANIE, WITAMINY I MINERAŁY
Przy każdej zakaźnej chorobie narządów płciowych dobrze jest oczyścić organizm i pobudzić zdolność zwalczania infekcji. Poza przyjmowaniem przepisanych przez lekarza antybiotyków można spróbować 1-3-dniowej głodówki. Przed jej rozpoczęciem trzeba koniecznie zasięgnąć porady lekarza.
Soki, m.in. z granatu/żurawin oraz selera/pietruszki/ogórka, pomogą oczyścić organizm z toksyn, działają bowiem moczopędnie. Dla zwiększenia odporności organizmu na infekcje chlamydiami należy uzupełnić codziennie dietę witaminą E (200 j.m.) oraz cynkiem (15 mg).
W celu odtworzenia zdrowej flory jelitowej po zakończeniu kuracji antybiotykowej należy jadać jogurt z kulturami żywych bakterii Lactobacillus aciclophilus albo przyjmować 1/2 łyżeczki preparatu w proszku Lactobacillus aciclophilus, 1 łyżeczkę preparatu w proszku Biticlobacterium i 1/2 łyżeczki Lactobacillus bulgaricus w szklance wody, 3 razy dziennie.
TERAPIE ZIOŁOWE
Palma karłowata (Serenoa repens), zawierająca berberynę i pobudzająca układ immunologiczny, jest użyteczna przy leczeniu infekcji narządów płciowych, zwłaszcza męskich. Zioło to można pić w postaci herbaty albo zażywać w kapsułkach.
ZIOŁA CHIŃSKIE
Lekarz medycyny chińskiej przepisze środek dobrany do objawów i chemii organizmu danego pacjenta. Typowy lek może składać się z 10-20 ziół, np. naparstnicy chińskiej (Rehmannia glutinosa) i dong quai (Angelica sinensis).
ZAPOBIEGANIE
Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania przenoszeniu chlamydii jest używanie prezerwatyw.